We
wilden in ongekend tempo ouder worden,
ouder
blijven, ouder zijn.
Zoals
de meisjes op muziekzenders
en
hun zusjes achter kassa's.
We
wilden rokend
moeiteloos
op hakken
over
parkeerplaatsen
flaneren.
Zonder
moeders bij het oversteken,
onsterfelijke
meisjes zijn.
We wilden giechelend bij groepen,
buurmeisjes, paardenmeisjes,
hippie meisjes, emomeisjes,
lange
meisjes, knappe meisjes,
de
mooiste meisjes van de klas.
We kwamen telkens terug
op keuzes,
wisten zeker:
ze lachen harder
aan de andere kantinetafels.
Toen we wakker werden
voelden we niet eens dat we
geen zusjes meer maar zussen.
We dronken onze koffie en
reden naar de supermarkt.